Ընդդիմադիր դաշտն իսկական քաոսի մեջ է։ Ոմանք մի դաշինքից հեռանում են, մյուսում՝ հեռացվում։ Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան դաշինքը լքում են ՀԴԿ-ն և «Երրորդ հանրապետությունը», իսկ Ծառուկյանն այլևս չի ցանկանում համագործակցել հնչակների, ավելի վաղ նաև ՌԱԿ-ի հետ։
Երեկվա օրը լի էր բացահայտումներով, որ գաղտնիք չէին, բայց այն, ինչ գաղտնիք չէ, բարձրաձայնվելով է փաստ դառնում, իսկ փաստերը, որքան էլ հերքես, ավելի ես հաստատում:
Ինչո՞ւ այդպես եղավ: Բոլոր վարկածները նույն դաշինքավորներն արդեն իսկ հնչեցրել են. «մեկ կենտրոնից է ղեկավարվում» սույն փլուզումը, ղեկավարելի քաոսի և հիբրիդային վերահսկողության խաղարկումը հենց այսպիսի «վախճան» էր կանխատեսելու քաղաքական այդ միավորների համար, «ականներ» կային դաշինքավորների մեջ, և այդպես շարունակ:
Արդեն հայտնի է, թե ՀՀԿ-ի տարածքային ցուցակներով ովքեր են առաջադրվելու։ Չնայած թեկնածուների առատությանը, այդուհանդերձ, իշխանությունն արդեն ունի իր ցանկալի «մանդատավորներին», ու ամեն ինչ արվելու է, որ նրանք խորհրդարան մտնեն։
Սեյրան Օհանյանի շուրջ ստեղծված դաշինքը փլուզվում է, և ավերակների վրա կառուցվում է մեկ այլ ավերակ։ Մինչ այս ուժը նորից կպառակտվի ու կմիավորվի, դրանից պոկված ՀԴԿ-ն և «Երրորդ հանրապետությունը» արդեն իրենց անելիքներն են հստակեցնում։
Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան դաշինքի հուշագրի ստորագրման արարողությունից հետո լրագրողների հարցին, թե Հայաստանում կա՞ն քաղբանտարկյալներ, Սեյրան Օհանյանը պատասխանել է. «Քաղբանտարկյալներ, այսօր, իհարկե, կան, բայց այսօր ես չէի ուզի այդ ուղղությամբ խոսել»։
Հայաստանի իշխանությունն ապրում է իր վերջին օրերը՝ փետրվարի 13-ին, խորհրդարանական ընտրություններին դաշինքով մասնակցելու վերաբերյալ հուշագրի ստորագրման ժամանակ ասել է «Ժառանգության» նախագահ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը:
Բավական է երկրում եղած բացթողումները հանդուրժել, պետք է աշխատել դրանք վերացնելու ուղղությամբ՝ փետրվարի 13-ին, խորհրդարանական ընտրություններին համատեղ դաշինքով մասնակցելու հուշագրի ստորագրման ժամանակ ասել է Սեյրան Օհանյանը:
Սեյրան Օհանյանը, «Համախմբում» կուսակցության նախագահ Վարդան Օսկանյանը և «Ժառանգություն» կուսակցության նախագահ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը փետրվարի 13-ին, խորհրդարանական ընտրություններին դաշինքով մասնակցելու հուշագիր ստորագրեցին:
Նախ՝ սա խաղաղություն չէ, այլ՝ հրադադար:
Երկրորդ՝ խաղաղության հասնելու համար առնվազն անհրաժեշտ է անցնել երկար և դժվար ճանապարհ։ Մենք էլ հրադադար ենք ստացել 2020 թվականին, սակայն մինչև հիմա խաղաղության դարաշրջանը դեռ չի երևում։
Ավելին, Իրանի և Իսրայելի միջև ընթացած պատերազմում որևէ մեկը լիարժեք հաղթող կամ պարտված չէ...